Het weglekkende eigendomsrecht
Vrijspreker: Wat moet er gebeuren met eigendommen die in de steek gelaten zijn (res nullius)?
Opperdienaar: Volgens libertariërs is het dan weer open voor 'homesteading', omdat het tot je eigendom maken geen diefstal meer is van een eigenaar. Er is immers geen eigenaar meer. In het heerser/slaaf systeem moet het natuurlijk naar de heerser toe, omdat die beter weet hoe hij het moet gebruiken voor onderdanen hun welzijn, dan onderdanen zelf.
Als de citroen leegraakt
Vrijspreker: U denkt dat roverheden in de westerse wereld een andere fase in gaan. Wat is die?
Opperdienaar: Het lijkt er op dat het bedrog van de bevolking door de verspreiding van informatie over het internet, steeds moeilijker is vol te houden. Er zijn verschillende fases in de geschiedenis geweest waarin het monopolie op informatie/propaganda verspreiden, klappen kreeg. Bijvoorbeeld de boekdrukkunst, de vertaling van de bijbel uit het latijn, religie die het verloor van de wetenschap, de uitvinding van radio, telefoon en televisie en nu dan het internet. Tot nu toe lukte het altijd om de nieuwkomer in te kapselen en dusdanig financieel afhankelijk te maken, dat ze uiteindelijk alleen hun kunsten gebruikten om machtsongelijkheid te prediken. Tim Wu, de auteur van de Master Switch heeft dit proces beschreven en verwacht dat dit ook met het internet zal gebeuren. Dit lijkt zeker gelukt met boetes voor misinformatie en haat spraak voor wat betreft de belangrijkste sociale media (zie Twitter files). Het blijft echter muteren in nieuwe varianten en de gebruikelijke methodes van straffen/demoniseren en schuldgevoelens beginnen langzaam aan een bot mes te worden.
Regulering van crypto
Vrijspreker: U hoorde laatst wat over cryptoregulering, wat U trof.
Opperdienaar: Het was bij de podcast Blockworks Macro. Daar zei de host: De regulering bij crypto zorgt dat alleen de slechts mogelijke projecten overleven.
Ik vroeg me even af wat hij bedoelde, maar het is natuurlijk zo dat er in de VS in ieder geval een dans is om als crypto project maar geen 'security' (beleggingsinstrument) te worden genoemd door de regulator (SEC). Als je dat bent, heb je namelijk allerlei wetten overtreden bij het aanbieden van de tokens van je project. Je bent een smerige uitbuiter die de argeloze Jan met de Pet besteelt (is misschien projectie). De belangrijkste test om te bepalen of iets een 'security' is, is of er een winstverwachting bestaat bij de koper (onderdeel van de Howey test).
"Is winstverwachting een probleem?" moeten de cryptoadvocaten gedacht hebben, dan maken we het toch overduidelijk belachelijk? Dit resulteert er in dat meme coins zoals Doge, Dog with hat, Shiba Inu e.a. wat overduidelijke grappen zijn, het minste risico lopen een beleggingsinstrument te worden genoemd. Zo zorgt de regulator dat de deelnemers aan de meest degelijke projecten zich het meest zorgen maken en die aan de meest belachelijke projecten maken zich het minst zorgen. Bedankt SEC
Als mensen iets zien dat ze niet begrijpen
Vrijspreker: U viel nog een verschijnsel op dat heersers kunnen gebruiken om onderdanen te imponeren
Opperdienaar: Voor de meeste wezens geldt dat als ze iets vreemds zien, iets dat ze niet kunnen plaatsen, dat ze dan terughoudend worden. Als een roofdier een prooi ziet die er heel vet en sappig uit ziet, maar die geen enkele defensie lijkt te hebben, dan zal hij niet gelijk aanvallen. Hij weet dat iets niet de evolutie overleeft als het veel vet heeft en weinig defensie. Misschien heeft de prooi een verborgen wapen, of een verborgen beschermer.
Heersers maken denk ik gebruik van deze reflex om iets vreemds met argwaan en ontzag te benaderen. Vroeger deden heersers dat door zich raar uit te dossen. Een beetje zoals rechters nog steeds doen. De onderdaan die in de rechtbank gesleept wordt, zal net als het roofdier denken: "Het ziet er raar uit, maar er is vast iets dat ik niet begrijp." Oftewel als het bestaat moet er een verklaring voor zijn. Als het bestaat, moet het nut hebben.
Dalende meerwaarde en de fragiele macht
Vrijspreker: U ziet het verschijnsel dat groepen die buitengesloten worden door een machtige elite, uiteindelijk vaak winnen, terwijl die machtige elite wegrot. Hoe zit dat?
Opperdienaar: Het doet een beetje denken aan wat Nicholas Taleb in zijn boek Anti Fragile bespreekt. Zoals je een spier moet belasten om hem sterker te maken, zo zie je ook dat hele verguisde groepen in de samenleving vaak uiteindelijk winnen, ondanks demonisering, onderdrukking en uitsluiting door de veel machtigere corrupte elite. Misschien zelfs wel door die uitsluiting. Het maakt duidelijk dat je als complot denkende wappie, je argumenten helemaal goed moet hebben om beschuldiging van nepnieuws te kunnen vermijden. De machtige zit in zijn 'brainfog' en het maakt nog niet uit.
Kapitaal houdt van wie van kapitaal houdt
Vrijspreker: U verbaast zich over mensen die kapitalisme haten en klagen dat ze arm zijn.
Opperdienaar: Meestal klagen ze over iemand die veel kapitaal bezit. Vaak iemand die een succesvol bedrijf begonnen is, maar nooit een voetballer of artiest. Bij voorkeur ook een witte man. Maar kapitaal houdt gewoon van hen die van kapitaal houden. Dus wat een kapitalismehater nu met kapitaal wil, is mij een raadsel. De communistische ontstaansgeschiedenis van kapitaaldistributie is dat het ooit verdeeld is door de grote kapitaal Sinterklaas. Hij deed dat in een ver verleden zoals mamma de gehaktballen verdeelde voor de kinderen. Er stonden toevallig een paar broertjes vooraan in de rij en die kregen wat meer gehaktballen en zo zijn sommige mensen ook aan meer kapitaal gekomen.
Vechten voor vrijheid
Vrijspreker: Onlangs kwam U een video tegen over de boekverbrandingen door de nazi's. Leerde U daar nog iets nieuws van?
Opperdienaar: Bijna alle beschrijvingen over die periode borduren voort op de uitspraak van Heinrich Heine:
Waar ze boeken verbrandden, verbranden ze uiteindelijk mensen
In deze video werd echter eens gekeken naar iets wat ik mijzelf nooit had afgevraagd: Welke boeken verbrandden de nazi's? Wat mij allereerst trof, is dat de geallieerden na de oorlog 30.000 boeken in Duitsland verbanden, terwijl de nazi's er zelf maar 4000 hadden verbannen. Kennelijk is niet het principe van boekverbanningen het probleem.
