Vrijspreker: Je hoort regelmatig het bezwaar dat wij economisch van China verliezen omdat zij het voordeel hebben van een totalitaire centrale planner die gewoon het roer om kan gooien.

Opperdienaar: Ik hoorde dat laatst inderdaad ook weer iemand beweren: Die Chinese heersers kunnen gewoon beslissen "hop, dit gaan we doen, we gaan groen. Geen eeuwige verlammende besluitvorming om tot consensus te komen zoals wij dat in het westen hebben." Er lijken mij verschillende dingen mis met de basis onder deze redenering. 

1. China is meer centraal gepland dan wij.

2. De economische groei van China was het gevolg van centrale plannen van de heersers daar.

3. Wij hebben economische vrijheid waarbij onze heersers op zoek zijn naar consensus.

Er zijn natuurlijk altijd staatsintellectuelen die het succes van China verklaren door hun gecentraliseerde macht. Dit is een probleem/reactie/oplossing truc. Als onderdaan word je geacht te gaan roepen om meer macht in minder handen: "Dat willen wij ook, weg met die verlammende consensus, geef deepstate Dick een license to kill."Dit werkt zeker goed als de onderdaan het water aan de lippen staat. Hij grijpt zich vast aan de oplossing die hem vooraf is aangereikt: meer gecentraliseerde macht. Een oplossing die het probleem veroorzaakt.

Het idee is ook altijd dat die heerser dan zijn macht gaat gebruiken om jouw favoriete plannen er door te drukken. Dat lijkt me empirisch niet te onderbouwen.

Het creëren van de roep des volks. Iets wat ook heel handig met privacy gedaan werd. Het enige moment dat je 'privacy bescherming' tegenkwam was als het onhandig in de weg zat (sorry, we kunnen de boef niet arresteren vanwege privacybescherming) en niet bij bijvoorbeeld een sleepwet. Zo krijg je vanzelf een enorme hekel aan privacy. De roep des volk wordt dan: "Weg met die privacy bescherming". Mission accomplished. Problem, reaction, solution.

Het economische succes van China was te danken aan de instelling van vrijhandelszones in China. Die vrijheid bracht de ambitie tot leven. Daar kwam alle productie vandaan, niet van een centrale planner. Het enige dat de centrale planner deed was de teugels loslaten. Wat ook nog centraal gepland werd, was het voorkomen dat de Chinese munt omhoog ging door een hoop Amerikaanse staatsschuld op te kopen in plaats van het om te wisselen voor Yuan. Dit zorgde dat de Yuan zwak bleef en de exportmachine bleef werken, maar leverde ook een enorme huizenbubbel op. Om te voorkomen dat die bubbel knapte, werd de centrale planner ook ingezet, waardoor de bubbel pas klapte toen die enorm was.

De andere aanname die niet klopt is dat wij economisch vrij zijn en dat onze heersers consensus zoeken. Ze lachen je gewoon uit dat ze meer macht hebben nadat ze naar huis gestuurd zijn, omdat een kabinet niet 2 keer kan vallen. De meeste wetgeving wordt vanuit Brussel opgelegd. Die wetgeving betreft steeds meer details van ons leven. Dat onze heersers jarenlang overleggen om een weg aan te leggen, heeft niets met consensus te maken.

De staatsintellectueel die succes en falen misdiagnosticeert, redeneert als volgt: De patiënt werd zieker na toediening van het medicijn, dus was de ziekte erger dan gedacht en moeten we hem meer medicijn geven. Zo krijg je dat het helemaal uit de hand loopt. Diagnose: Het gaat slecht, kennelijk hebben we nog te weinig centrale planning. Zo blijft centrale planning keer op keer dramatisch mislukken. 

Je ziet dus steeds meer een roep om industriepolitiek. Geef die heerser meer macht en dan kan hij het fixen. Probleem is natuurlijk dat de grote roerganger Mao ook veel macht had, maar dat zijn grote sprong voorwaarts niet helemaal lekker ging.

Vrijspreker: Waar komt dit idee nog meer terug? 

Opperdienaar: We gaan de oorlog verliezen, want wij zijn winst gedreven en zij zijn doel gedreven. Zij kunnen de economie gewoon de benodigde kant van de overwinning opdwingen en dat kunnen wij niet met al die winst sloeberaars die naar de volgende kwartaalcijfers kijken en het leger van te dure niet werkende rommel voorzien. We gaan de oorlog verliezen met al die vrijheid bij ons. Omdat bij oorlog ook nog eens de doodsangst komt kijken, net als bij een pandemie, is het eenvoudig de hele samenleving in de autoritaire hoek te dwingen. Nu word je ingefluisterd wat het probleem en de oplossing is. Over China wordt in bovenstaande artikel gezegd:

They use slave labor in building their ships, right – that’s not the way we should do business ever, but that’s what we’re up against so it does present a significant advantage,” he claimed.

He also said China can do things the US can’t. They’re a communist country, they don’t have rules by which they abide by,” he said.

 Dit somt eigenlijk alles op: De man denkt dat

1. Ze in China schepen bouwen met slaven

2. Dat werken met slaven een voordeel zou zijn

3. Dat wij regels hebben waar we ons aan moeten houden en zij niet

Al deze aannames zijn onjuist. Onze marineschepen worden waarschijnlijk met meer belastingslavernij gebouwd dan die van hun. De scheepsbouw capaciteit van de VS viel weg gedurende 100 jaar staatsbescherming. De Chinese scheepsbouw capaciteit is gebaseerd op vrije handel en individuele ambitie. De heersers bepalen de regels, overal en ze kunnen ze ook negeren.

Iets met slaven produceren is eerder een nadeel dan een voordeel. Het simpele idee is dat je loonkosten uitspaart met slavernij. Dat is wel zo, maar je hebt enorme bewaking nodig en er is geen motivatie om dingen efficiënter te doen. Het krachtigste bewijs dat slavernij niet duurzaam/winstgevend is, komt wel uit het feit dat de bewakingskosten van slaven altijd afgewenteld werden op de bevolking via de staat. Als het rendabel zou zijn, zou je private bewaking en financiering zien. Zelfs met deze regeling is er enorme propaganda nodig om het de slaaf zelf te laten geloven. De kosten daarvoor worden meestal ook afgewenteld op de maatschappij. Daarom verdween slavernij ook meestal zonder gevecht. Hetzelfde geldt voor oorlog:"Er is geen hedgefund dat oorlog voert, alleen overheden", dit omdat het niet winstgevend is zonder het afwentelen van de kosten op anderen.

Comments: