Vrijspreker: Het schijnt dat sommige mensen denken dat de aarde plat is en dat als je maar ver genoeg vaart, je van de aarde afvalt. U ziet dat geloof ook bij mensen die nadenken over vrijheid.

Opperdienaar: Het idee dat waarschijnlijk de meeste libertariërs aanhangen is dat een beetje vrijheid goed is, een beetje meer vrijheid beter en heel veel vrijheid het best. Echter als je dan voorstelt om ancap te worden, met totale vrijheid dus absolute eigendomsrechten over lichaam en daarmee vrijwillig verkregen eigendommen, dan blijken sommigen bang te zijn dat we van de aarde afvallen. Minarchisme als platte aarde theorie: je moet niet te ver willen gaan, want dan val je van de aarde af. Bij absolute vrijheid, krijg je feodalisme terug. Of zoals Larken Rose het zegt: Hoeveel poep wil je in je salade? Een klein beetje. Moet de tumor helemaal verwijderd worden? Nee, je moet een beetje laten zitten, voor het optimale effect.

Vrijspreker: Als je meer vrijheid krijgt en dan nog meer vrijheid en dan nog meer vrijheid dan val je uiteindelijk terug in slavernij of feodalisme, waarbij de koning alles bezit en iedereen moet doen wat hij wil. Waar komt dit idee vandaan?

Opperdienaar: Het is een curieus idee, want als je kijkt naar de landen met hun verschillende hoeveelheden economische vrijheid, dan blijkt dat hoe meer vrijheid ze hebben, hoe welvarender ze zijn. Noord Korea is arm, Hong Kong en Singapore zijn rijk en landen die vrije economische zones toestonden, sprongen enorm in welvaart vooruit (China, Dubai). Maar kennelijk als de onderdaan gaat fantaseren over dat laatste stukje, die salade met 0 poep en dat lichaam met 0 tumor, het land dat 1 grote vrije economische zone is, dan schrikt hij terug. Iets maakt hem bang.

Het moeten wel vrije zones blijven, een geheel vrij land zou slavernij betekenen. De vrije markt kan het best schoenen en tandenborstels produceren, maar geen rechtspraak, defensie of wegen. Er moet een beetje poep overblijven in die salade. Het heeft vast een functie.

Vrijspreker: Is dat het idee? Dat het vast ergens goed voor is en dat je er iig een beetje van moet overlaten?

Opperdienaar: Ik denk dat onderdanen voor een gedeelte de angst van de heersers internaliseren. Ze saboteren hun eigen vrijheid, want zolang er een beetje tumor over is, kan het altijd terug komen. Vanuit de rechtspraak/defensie kun je alles weer onder controle brengen, kijk maar hoe in de VS de zittende president het ministerie van justitie gebruikt om zijn eigen corruptie uit de wind te houden en zijn tegenstander uit te schakelen. En gokken dat de beste kans van slagen voor meer vrijheid, een poging is die een knipoog naar de heerser geeft dat hij zich geen zorgen hoeft te maken.

Larken Rose legt uit dat het feit dat je een moeilijk conflict kunt verzinnen, niet automatisch betekent dat je heerser nodig hebt om het op te lossen. De stap van "maar in dit geval is het non agressie principe niet helemaal duidelijk" is niet opgelost met "dus hebben we een heerser nodig". Net zo min als denken dat het scheppingsverhaal een oplossing is voor een probleem in de evolutietheorie. Ik kan een probleem verzinnen, dus hebben we een toverstok nodig.

Comments: