De basis
Vrijspreker: U merkt soms aan het commentaar op artikelen dat de basis bij veel nieuwkomers niet duidelijk is.
Opperdienaar: Misschien vlieg ik wel eens te ver door in geavanceerde psychologische heersers trukendozen en dan sta je toch wat te kijken als reageert met: "De overheid heeft geen geweldsmonopolie want in bijvoorbeeld Texas mag je een pistool dragen als onderdaan"
Als je in Texas echter mensen gaat belasten, kom je snel aan je einde als je niet van de overheid bent. Dit komt omdat het recht om een pistool te dragen niet hetzelfde is als het recht geweld te initiëren. Kennelijk denken deze mensen dat het tweede amendement in de VS(het recht voor iedereen een wapen te dragen), er op neer komt dat je iedereen af mag knallen. Denken die mensen ook dat het recht een balpen te bezitten, je het recht geeft om er iemand zijn oog mee te verwijderen? Of het recht je ei te eten ook betekent het recht om dat ei tegen iemand zijn hoofd te gooien? Of het recht je auto van A naar B te rijden ook betekent dat je er overstekende oma's mee dood mag rijden? Ik noem misschien wat veel voorbeelden, maar dit artikel is voor de achterblijvers die nog over libertarisme denken als filosofische onpraktische luchtfietserij, dus het moet allemaal wat langzamer en met meer voorbeelden.
Zo herinner ik me ook een gesprek met iemand die beweerde dat een interactie met de overheid niet anders was dan die met Albert Heijn. Deze laatste komen tenslotte ook met geweld aan als je zonder te betalen met hun spullen wegloopt.
Nogmaals een beginners denkfout. Het contract met de supermarkt is simpel: in ruil voor de vermeldde prijzen, mag je hun spullen meenemen. Het toch meenemen van hun spullen zonder de tegenprestatie van betaling, maakt de interactie onvrijwillig en leidt tot represailles. Dat is wat anders dan de mensen van de roverheid, die een dienst mogen verzinnen en die onder dwang 'verkopen'. De eerste interactie is gebaseerd op een vrijwillig aangegaan contract, waarbij geweld pas volgt op het onvrijwillig maken (de geweldsinitiatie). Een contract door beide kanten gerespecteerd en dus duurzaam. Beide partijen verwachten er op vooruit te gaan, dus het kan lang doorgaan. Het andere is volstrekt niet duurzaam, omdat het dwangmatig is van de kant van de overheid en alleen geweld de onderdaan in het gareel houdt. De dwang volgt niet op het verbreken van een vrijwillig aangegaan contract door de onderdaan. Het is niet zo dat de onderdaan een sociaal contract tekende toen hij 18 werd, dat vervolgens niet nakwam met represailles als gevolg.
Dwang heeft altijd de eigenschap dat de gedwongene zich er aan wil onttrekken. Het is dus geen duurzame interactie. Ook als een onderdaan bij hoog en laag beweert dat libertariërs utopische luchtfietsers zijn, wil niet graag gedwongen worden. Dat zit impliciet in de term dwang verholen.
Vrijspreker: Stel dat iedereen wel op zijn 18de een sociaal contract ondertekende met de overheid, was het dan wel geoorloofd geweld te gebruiken door die overheid?
Opperdienaar: Je kunt alleen een contract tekenen als het gaat over vrijwillig=eerlijk verkregen eigendommen. Geen auto stelen en gaan verhuren zeg maar. Dus de mensen die zich de overheid wanen, kunnen niet een rechtmatig contract tekenen als het over 'hun' wegen gaat of als ze 'hun aardgas' verkopen of het recht verkopen om elektriciteit of informatie te vervoeren door 'hun land' of 'hun recht' om jouw uithangbord boven jouw deur te hangen of hun 'ether' te gebruiken om radiogolven in uit te zenden. Nogmaals dit is niet voor de veteraan libertariër, of zelfs maar voor iemand die de klok heeft horen luiden, dit is voor mensen die er (nog) steeds geen klap van begrijpen. Voor mensen die denken dat je uit een winkel kunt blijven stelen en dat dit voor eeuwig door kan gaan. Dat het zo duurzaam is dat je op basis van plunder een gezin kunt stichten of een samenleving kan bouwen. Wat kan er mis gaan? Je kletst wat woorden zoals 'utopisch' en het is eeuwig houdbaar.
Vrijspreker: Sommige mensen denken ook dat cultuur niets met libertarisme van doen heeft. Klopt dat?
Opperdienaar: De nazi dichter Hanns Johst zei ooit “Als ik het woord cultuur hoor, grijp ik naar mij revolver". Hij had goed door dat cultuur een denkkader creëert, waar moeilijk uit te stappen valt. Het is niet zo dat het Non Agressie Principe zich kan handhaven in een cultuur die daar 180 graden tegenin gaat. Als de onderdanen druk argumenteren over toiletten voor transgenders, gaat hij nooit ontdekken dat hij slaaf is van zijn afpersers. Misschien zegt een plaatje meer dan duizend woorden over hoe je met cultuur de onderdaan genoeg in de war kunt brengen om hem te neutraliseren.
Gaslighting heeft niet alleen het effect dat een onderdaan niet meer weet wat een man of een vrouw is, een kind of een volwassene, een winnaar of een verliezer, een heerser of een dienaar, een dokter of een moordenaar een vrij mens of een slaaf, zijn bedreiger of beschermer, maar het heeft ook tot gevolg dat hij zo onzeker wordt over zijn eigen mentale vermogens, dat hij belangrijke zaken gaat delegeren aan autoriteiten in de veronderstelling dat hij zijn verstand aan het verliezen is. Daar gaat het allemaal om. De cultuur is slechts een middel tot dat doel. Vandaar dat cultuur enorm belangrijk is en dat totalitaire regimes het controleren en subsidiëren.
(Voor mensen die toch in wat geavanceerde gedachten geïnteresseerd zijn hier een 4 uur interview met Balaji Srinivasan vol interessante gedachten)
Comments: