Vrijspreker:
De IJslandse heersers klopten aan bij de Amerikaanse heersers voor bescherming tegen bullies (Nederlandse heersers en Engelse heersers) in de nasleep van het Ice save drama. Wat denkt de Partij van de Slavernij hiervan?

Opperdienaar:
Allereerst moet duidelijk zijn dat de IJslandse regering garant stond voor het geld van de Ice save spaarders met de vrucht van de arbeid van haar geknechte onderdanen. Er wordt wel eens gezegd: “een vertegenwoordiger in stofzuigers verkoopt stofzuigers, een vertegenwoordiger in schoenen verkoopt schoenen en een volksvertegenwoordiger verkoopt het volk.” De Partij van de Slavernij is het daar volmondig mee eens.

De IJslandse regering had haar onderdanen verplichtte deelname aan een financieel product opgedrongen, namelijk de garantstelling voor een bepaalde spaarbank. Zo'n garantstelling levert geld op, zoals iedere verzekering premie oplevert aan de verkoper. De IJslandse bevolking was eigenlijk verplicht een verzekeringsbedrijf begonnen, waarvan inkomsten via de heersers (na aftrek van onkosten) uiteindelijk bij de bevolking terecht kwamen. Nu wil de IJslandse bevolking opeens deze garantstelling niet meer nakomen en plegen ze eigenlijk contractbreuk. Profiteurs zijn het, profiteurs van eerlijke hardwerkende mensen.

Vrijspreker:
Kan één mens een ander mens een contract opdringen en is deze dan verplicht zich daar aan te houden? Zitten de profiteurs van hardwerkende mensen niet juist in de IJslandse regering?

Opperdienaar:
Door hun stem bij verkiezingen hebben de onderdanen dat recht aan hun heersers gegeven. Het is een volmacht. De profiteurs zitten duidelijk bij het vrijwillige deel van de samenleving dat altijd alleen maar aan winst, winst en nog eens winst denkt. De heersers dienen tenminste het belang van het algemeen. Afdrachten aan de heerser zijn dan misschien wel de grootste uitgavenpost voor mensen in het vrijwillige deel van de samenleving, het gaat de heersers absoluut niet om geld, maar puur om het dienen van het onzichtbare concept: het algemeen belang. Vroeger was dat God, maar dat is achterhaald.

Vrijspreker:
Dus als je niet op de winnende partij gestemd hebt bij de verkiezingen, geldt dat contract niet voor jou?

Opperdienaar:
Dat ligt wat genuanceerder dan dat, u stelt het wel heel simplistisch voor. Alle partijen zitten in het parlement en als een meerderheid van het parlement iets goedkeurt, dan geldt de wet voor alle parlementariërs en dus voor al hun onderdanen. De parlementsleden hebben die regel namelijk weer onderling afgesproken als een contract. Als je stemt op iemand, ga je ook altijd akkoord met de regel dat als jouw kandidaat het onderspit delft in het parlement, dat je volmacht automatisch naar de winnaars van die strijd gaat. Hoe het ook loopt, je volmacht komt dus altijd bij de Opperdienaar terecht, ook als die precies het tegenovergestelde doet met jouw geld wat jij zou willen dat er mee gebeurt. Dit terwijl het toch de schijn heeft van een vrijwillig aangegaan contract. Onderdanen hebben toch meer de interne drang om contracten na te leven en hun reputatie op peil te houden, dus er is minder openlijke dwang nodig als je dwang de schijn van een contract geeft.

Vrijspreker:
Maar dan geldt het contract nog steeds niet voor mensen die niet gestemd hebben.

Opperdienaar:
Daarom wil de Partij van de Slavernij stemmen verplicht stellen, net zoals nu al in België gebeurt.

Vrijspreker:
Het lijkt erop dat de vijandigheid in de wereld groeit met beschuldigingen over en weer tussen IJslanders en Nederlanders en Engelsen, maar ook tussen Grieken en de onderdanen van andere Europese heersers, nu die onderdanen verplicht wordt aan een bailout van de Griekse heersers deel te nemen. Markt anarchisten zullen zeggen dat dit komt omdat hier allemaal van onvrijwillige op dwang gebaseerde relaties sprake is en dat als je die lijn doortrekt, je altijd bij oorlog uitkomt.

Opperdienaar:
Onzin, het probleem is te weinig dwang en geweld en er is niets mis met oorlog. Kleine probleempjes vereisen een klein beetje dwang en grote problemen een oorlog. De IJslandse heersers moeten meer dwang uitoefenen op hun onderdanen om ze verder uit te persen voor de garantie van Icesave, de Griekse heersers moeten hun onderdanen meer uitpersen en de Europese opkomende heersers, moeten hun onderdanen meer uitpersen.

Hillary Clinton begrijpt dat heel goed wat blijkt uit een aansporing aan de Pakistaanse heersers:

The percentage of taxes on GDP (in Pakistan) is among the lowest in the world... We (the United States) tax everything that moves and doesn’t move, and that’s not what we see in Pakistan,” she said.

Het is dan ook begrijpelijk dat de IJslandse heersers voor hulp aanklopten bij Hillary Clinton.

Het is overigens wel zo dat er boven alle heersers een Opperdienaar moet komen te staan om onderlinge conflicten tussen hen met geweld en dwang te beslechten. Het moet ten alle tijden voor iedereen onmogelijk zijn om zijn steun op te zeggen aan mensen die hij slecht of incompetent acht. Slechte producten of diensten waar mensen hun handen van af trekken, moeten met meer dwang tot een succes gemaakt worden. We weten immers dat die producten en diensten eigenlijk goed zijn, ondanks dat iedereen er zijn handen vanaf zou trekken indien vrij gelaten. Het probleem is niet de kwaliteit van het produkt of dienst, maar de vrije keuze van de onderdaan.

Comments: