Opperdienaar bezoekt socialistische heilstaat

Vrijspreker: U hebt een bezoekje gebracht aan Cuba, de socialistische heilstaat. Hoe was dat?

Opperdienaar: Op zich een vreemde overgang. Ik was eerst naar Anarchopulco geweest, waar een bitcoin miljonair kapitalen vergooide om een debat te beïnvloeden over de grote van de bitcoin blok grootte. En dan gelijk erna naar Cuba, prachtig land, maar moeilijk om er überhaupt internet te vinden. Vroeger natuurlijk het centrum van de slavenhandel en je merkt dat dit nog steeds in hun natuur zit. Ze zijn nog steeds eenvoudig voor de gek te houden.

Vrijspreker: Hoe kan je zien dat ze voor de gek te houden zijn?

Opperdienaar: Door allerlei propaganda en onderwijs. Posters die zeggen dat "Fidel is het Volk". Dat is sneu voor het volk, want Fidel is laatst overleden. Leslokalen waarin posters hangen met:"Onderwijs is het instrument om sociale rechtvaardigheid te propageren"

Vrijspreker: Is het gelukt om sociale rechtvaardigheid te realiseren?

Opperdienaar: Het vreemde is dat toeristen dat meestal wel denken. Toeristen die betalen in 1 soort geld, terwijl de lokale bevolking een ander soort geld moet gebruiken. Ik hoorde een amerikaanse toeriste tegen een Cubaanse dame zeggen:"Jullie hebben geweldige gezondheidszorg". De dame had 2 dochters die uit Cuba vertrokken waren naar Italië en Spanje. Een dame die tegen mij zei dat er geen vakmensen waren te vinden om dingen op te knappen, er overal mannen zonder werk rondhingen, diplomas te koop waren, dat er overal dieven waren en dat de gezondheidszorg slecht was. Er kwam ook een man op me af in het park die om een dollar bedelde omdat hij naar het ziekenhuis wilde voor zijn voet. Een voet die zo opgezwollen was dat je het aantal tenen niet meer kon tellen.

Het idee dat er een geweldig gezondheidszorg systeem zou kunnen oprijzen uit een samenleving waar mensen 20$/maand verdienen en alleen kunnen overleven door in de rij te staan bij een overheidswinkel om gesubsidieerd en gerantsoeneerd meel te kopen, lijkt me nogal vreemd. Maar toeristen geloven het allemaal want ze hebben Sicko gezien van Michael Moore. Het is krachtiger dan wat ze met hun eigen ogen zien. Fidel Castro schijnt bijna een miljard waard te zijn geweest.

Vrijspreker: Toeristen zijn ook vol lof over de veiligheid, hoe zit dat?

Opperdienaar: Voor een toerist schijnt het veilig te zijn over straat te lopen, mits hij de bergen vuilnis, de gaten in de straat en instortende gebouwen (1 per dag in Havana) weet te ontwijken. Voor Cubanen die een beetje op straat rondhangen is het wat minder leuk omdat ze regelmatig om hun papieren gevraagd worden. Ik hoorde nog meer kritiek vooral op broer Raul Castro, die een stuk minder populair lijkt dan Fidel, maar onder conditie dat ik het nooit door mocht vertellen. Aangezien er communisten in de commentaar sectie rondhangen ...

Maar goed alle respect voor de man, goed uitgespeeld.

malecon

Vrijspreker: Hoe krijgt zo iemand dat voor elkaar?

Opperdienaar: Dat is een lang verhaal. Om te beginnen moet je onderdanen los weken van dingen die ze echt zelf waarderen. Ze moeten niet eten wat ze echt zelf lekker vinden, maar ze moeten eten wat ze horen te eten en drinken wat ze horen te drinken. Ze moeten geen boeken lezen waar ze van genieten, maar ze moeten de correcte boeken lezen (literatuur zoals dat op middelbare scholen genoemd wordt). Ze moeten niet naar muziek luisteren die ze verrijkt, ze moeten naar belangrijke de muziek luisteren. Het moet allemaal correct, juist, belangrijk en bon ton zijn. Hiermee begint de onderdaan al met de vervalsing een verloochening van zijn gevoelens. Hij raakt gewend te doen wat hij hoort te doen. Zijn gedrag wordt een etalage voor anderen, een opoffering van zijn genot. Zijn lusten zijn slecht, zijn offers prijzenswaardig.

Wat wij als overheid ook willen is een onderdaan die geketend is door zijn toekomstbeeld. Achtervolgd door visioenen van ophanden zijnde hel en verdoemenis of hemel op aarde. We laten hem denken dat hij het ene kan vermeiden en het andere kan bereiken. Na een dag hard werken om dit te bereiken gooit hij uiteindelijk zijn handen in de lucht en geeft hij het over aan god en overheid. Dan gaat hij TV kijken, waarbij hem nieuwe utopieën en armageddons worden voorgespiegeld zodat hij de volgende dag weer enthousiast aan de slag gaat.

We willen een hele menselijke soort die continue naar het einde van de regenboog rent. Nooit eerlijk, nooit aardig, nooit gelukkig nu, maar elke gift in het heden gebruikend om te offeren op het altaar van de toekomst.

fidel es pueblo

 

Comments:

Doneer2