Vrijspreker: U zegt dat je landen kunt karakteriseren naar hun opstookbaarheid. Wat bedoelt U daar mee?

Opperdienaar: Sommige Amerikanen denken dat Europa via het WEF stiekem probeert weer een koloniale wereldmacht te worden (Tom Longuo) door Amerika ten gronde te richten. In Oost Europa zijn sommigen bang dat Rusland de USSR wil herstellen, sommige de zwarten denken dat ze weer tot slaaf gemaakt gaan worden door Republikeinen, veel joden denken dat ze nog een keer gegenocideerd gaan worden door antisemieten, Grieken zijn bang dat de Turken ze weer gaan bezetten en het Ottomaanse rijk willen herstellen en sommige vrouwen denken dat ze tot kinder baarmachines achter het aanrecht zullen worden gedwongen(The Handmaid's Tale). Je kunt nog tijden doorgaan. De Chinezen vrezen dat de Japanners en westerlingen ze weer gaan bezetten, etc. etc.

Ik denk dat alleen de Germanen niet meer denken dat het Romeinse rijk terug komt en dat de angst voor de Hunnen inmiddels ook wel weg is. Voor de terugkeer van de Spanjaarden zie ik ook niet veel vrees meer.

Hoe dan ook, een bevolking waarbij zo'n sentiment aan de oppervlakte ligt, zijn heel goed opstookbaar. Ze zijn bijvoorbeeld al heel alert dat het trauma ze niet nog een keer overkomt. Confirmation bias doet de rest. Als opstoker hoef je maar een paar mensen om te leggen en wat geruchten te verspreiden en dan ontvlamt het vanzelf. "Daar gaan we weer", wordt er gelijk gedacht. Door een agressieve houding van de opstookbaren, wordt het ook een zichzelf vervullende profetie. Dus in Israël en Oost Europa beginnen ze er er flink op te timmeren (uit zelfverdediging tegen wat ze verwachten uiteraard) en dat lokt een tegenreactie uit.

Ik verwacht dat dit mechanisme ook zo werkt bij de 'cycle of violence' waarbij probleemgedrag zich van generatie tot generatie voortplant. De eerste gedachte is: "Ik moet uitkijken dat mijn kind X bespaard blijft." De reactie is echter zo heftig, dat deze X juist te weeg brengt. Denk ook aan het mechanisme beschreven in het book "Redirect" van Timothy D Wilson, waar met vele voorbeelden wordt aangetoond dat een te heftige straf of beloning, bij de bestrafte of beloonde juist het idee inbrengt dat hij het tegenovergestelde wel heel graag moet willen. Waarom zou hij anders zo zwaar gestraft/beloond worden? Om zijn tegenovergestelde natuur te beteugelen. Die natuur wint vervolgens.

Bij veel mensen gaat het er niet in dat als je je kind helemaal verrot slaat als ze bijvoorbeeld toch alcohol gebruiken ondanks je waarschuwingen, dat de kans dat ze alcohol gaan misbruiken juist toeneemt. Zelfs als je er alleen maar heel erg vaak voor waarschuwt, kan het idee postvatten dat ze kennelijk voorbestemd zijn om alcoholist te worden. Waarom zouden ze anders zo gewaarschuwd worden? Het moet wel heel lekker zijn.

Een bekend voorbeeld uit "Redirect" is een bericht op de universiteitscampus "Pas op, binge drinking komt overal voor op de campus". In plaats van een waarschuwing, is het voor een nieuwe student een indicator wat hij moet doen om er bij te horen.

Comments: