Regulering, het minder gevreesde gevaar
Vrijspreker: Regulering is iets wat soms wat onderbelicht blijft bij dwarsdenkers en zelfs bij libertariërs, hoe komt dat?
Opperdienaar: Meestal als een libertariër er wat moeite in steekt, kan hij een dwarsdenker nog wel overtuigen dat belasting niets anders dan gelegaliseerde afpersing is. Als je er nog wat moeite in steekt, lukt het misschien ook nog hem duidelijk te maken dat inflatie ook gewoon diefstal is, waarbij de dief niet eens zijn hand in je zakken steekt. Maar dat regulering eigenlijk precies hetzelfde effect heeft, is echter meestal een brug te ver. Hier is bijvoorbeeld David Icke aan het woord bij blckbx over de toespraak van de Argentijnse president Milei bij het elite feestje van het WEF in Davos. David Icke is zo'n dwarsdenker dat dankzij een uitspraak van de nederlandse rechter, hij 27 landen niet in mag. Verbannen door de mensen die beweren voor vrijheid te strijden en tegen totalitaire autocraten te zijn. Hij wil echter enthousiasme over Milei temperen, want die wil namelijk regulering afschaffen. Want 'wat krijg je voor regulering door de overheid in de plaats?' Komt er niet regulering door corporaties? Een 'corporate free for all, unfettered ..'. De vrees voor ongebreideld kapitalisme. Wat volgens David Icke nodig is, is een einde aan doorgeslagen regulering. 'the truth is in the grey middle'. Gooi de baby niet met het badwater weg. Hij is ook argwanend tegen de focus van Milei op economische groei.
Het is begrijpelijk dat idee dat de waarheid in het grijze midden ligt. Dit komt omdat mensen bang zijn van extremen. Extremen in de politiek leverde altijd dood en verderf op. Maar als een dokter tegen je zegt:"Dit medicijn werkt extreem goed en dit medicijn extreem slecht. Hier heb ik iets in het grijze midden. Welke wil je?" Dan zul je niet snel zeggen: "Doe maar het grijze midden, niet dat extreem goede medicijn". Of "welke vrouw wil je als partner? Deze extreem goede, deze extreem slechte? Of deze middelmatige?". Nah, doe maar het grijze midden, extremen daar wordt ik bang van.
Vrijspreker: Maar principieel heeft hij kennelijk niets tegen regulering.
Opperdienaar: Inderdaad. Vreemd dat zo iemand die door een overheid verbannen is, toch nog wat goeds van ze verwacht, zolang ze zich maar matigen en het enorme gevaar van de corporations bezweren. Iets wat de overheid kennelijk nu niet doet nu ze 'te veel' reguleren en wat helemaal mis zou gaan bij nul regulering, maar opeens zou werken bij 'het grijze midden' regulering. Het is natuurlijk ook vreemd dat je verwacht dat de overheid je beschermt tegen monopolies, terwijl de overheid zelf een monopolie is. Een tegen monopolies beschermend monopolie. Bijna net zo vreemd als een eigendommen beschermende onteigenaar.
When buying and selling are controlled by legislation, the first things to be bought and sold are legislators. P.J. O'Rourke
Maar goed, het is waar dat sinds ESG en DEI, bedrijven over elkaar heen vallen om dwaze regels in te stellen, censuur te plegen en incompetente mensen op centrale plekken te zetten (Bud light, Target, Disney, Marvel, Sports illustrated). Echter moet het iedereen wel duidelijk zijn dat de winst van klanten daar niet van op loopt, ze scoren er hooguit een aandelenkoper (Larry Fink's Blackrock). Twitter bleek na de overname door Elon Musk, te censureren in opdracht van het witte huis en de 3 letter agencies (gedocumenteerd in de Twitter files). Het was niet goed voor de winst van Twitter om Trump te censureren. Dus achter het rare gedrag van die corporaties zit de dwingende hand van de overheid.
Regulering wordt ook wel gewenst door bedrijven. Dit als een dwangmiddel waarbij bepaalde bedrijven een voordeel krijgen over andere bedrijven. Vooral grote bedrijven hebben een voordeel ten op zichte van kleine bedrijven als de regeldruk groot wordt. Het concentreert bedrijvigheid in een paar grote bedrijven, die de kosten van regulering kunnen spreiden over een grote omzet. Misschien is dat waarom alle koerswinst van de SP500 aandelen index vorig jaar uit slechts 7 gigantische bedrijven komt: Concentratie in 'the magnificent seven'.
Vrijspreker: Maar waarom heeft regulering dan hetzelfde effect als belasting en inflatie?
Opperdienaar: Omdat als de roverheid meestal tegen betaling reguleert na lobbyen. Het product wordt dan duurder omdat het aanbod afneemt (bepaalde producenten worden uitgesloten door de regulering). De hogere kosten voor de consument komen bij de overgebleven producenten uit, die met dit geld lobbyen bij de roverheid voor nog meer regulering. Hierdoor blijven er nog minder partijen over, die nog hogere prijzen kunnen rekenen. Dus in feite is regulering gewoon een belasting.
Uiteindelijk wordt het net als met alles wat principieel fout is, uiteindelijk een clownshow. De regulator voor de luchtveiligheid in de VS geeft nu bij het inhuren van personeel de voorkeur aan mensen met psychiatrische problemen. Ondertussen vliegen bij Boeing de deuren uit het vliegtuig tijdens de vlucht. En dus zijn de grappen niet van de lucht. Hier zijn er een paar van de BabylonBee (1,2,3,4,5,6,7)
En de BabylonBee had er nog geen grap over gemaakt of het is al realiteit.
Zo verdwijnt net als in Atlas Shrugged de competentie uit de samenleving. In de roman omdat ze naar Galt's Gulch verhuisden. Wat er nu in de werkelijkheid gebeurt, is toch iets anders. Maar hoe dan ook het effect is hetzelfde.
Comments: