Vrijspreker: U merkt op dat bij de macht grijpen, deze macht je eigenlijk altijd door de vingers glipt. Hoe zit dat?

Opperdienaar: Je verovert een instituut, hebt eindelijk na jaren sjacheren, sjoemelen en offers brengen de controle over het instituut en dan blijkt het instituut alle geloofwaardigheid verloren te hebben. Bijvoorbeeld, iedereen keek naar CNN voor nieuws, heb je het eindelijk onder controle om je propaganda vol in die hersentjes te pompen, gelooft niemand CNN meer. Als je offers voor niets. Of je schrijft das Kapital, het communistisch manifesto, zweept de arbeiders op tot revolutie, vermoordt de tsaar, onteigent de bourgeoisie en eindelijk heb je alle landbouwgrond in handen. Je organiseert het tot Kolchoze of Sovchoze en dan blijkt dat het geen voedsel meer produceert omdat het prijsmechanisme vervangen is door jouw centrale planning, die met geweld afgedwongen altijd de kennis van de bevolking negeert.

Het is het eeuwige verhaal van de macht grijpen. Denk eens aan hoeveel moeite er is ingestoken om WHO, CDC, alle medicijn waakhonden en dokters licentie intrekkers onder controle te krijgen. Event 201 organiseren, iedere regering plechtig laten beloven dat landsbelang ondergeschikt is aan de WHO bij een pandemie. Bedenken hoe je influencers en religieuze leiders gebruikt om de bevolking mee te krijgen. Dat is een gigantisch project geweest. OK, het heeft nu dan ook goed uitbetaald, maar de geloofwaardigheid is aan barrels. Hoe ga je daar mee verder? 

Hetzelfde met mass formation hypnosis. Alle onderdanen volledig in je macht en de hele zooi blijkt improductief en niet in staat tot enige originele gedachte of creatie. Tegelijk met het grijpen van die macht, wordt het gegrepene waardeloos. De kapitalist, ondernemer, toeleverancier en klant creëren een netwerk dat dingen van weinig waarde voor de samenleving omzet in dingen van veel waarde. Nu speel je al die mensen in dat netwerk zo uit elkaar dat ze elkaar haten en wantrouwen en allemaal instemmen hun wil ondergeschikt te maken aan die van jou. Jij bepaalt wat er geproduceerd wordt, aan wie gekocht en verkocht voor hoeveel, hoeveel de arbeiders betaald worden etc. Afgezien van de immoraliteit, mist het ook de flexibiliteit om om te kunnen gaan met de veranderende wereld.

Het laatste voorbeeld is de FBI. De reputatie was al slinkende, maar na alle bunders en mislukte aanvallen op Trump, doen ze nu een inval in zijn huis en zijn nog steeds niet met een goede reden gekomen. Alle democratische nieuwsankers zijn terug aan het rekenen dat de FBI wel een goede reden moet hebben gehad, anders hadden ze het niet gedaan (waar was die redenering met George Floyd?). Maar de bevolking gelooft het niet meer en in de opiniepeilingen holt de FBI achteruit in betrouwbaarheid.

Vrijspreker: Je krijgt het idee dat team crazy ook steeds onzorgvuldiger wordt. 

Opperdienaar: Dat gebeurt altijd als je op de top van je macht zit. Omdat er steeds meer macht naar minder mensen gaat, wordt het altijd te druk aan de top en moeten er mensen uitgegooid worden. Daarvoor is de puriteitsspiraal, waarbij  onderling gevochten wordt over wie er roomser dan de paus is. Nu is dat bijvoorbeeld dat bij de LGBTQ+- elite, de gewone homo's en lesbi's het veld moeten ruimen voor trans en queer. Het is te druk aan de top.

Irving Janis (1918-1990) was een psycholoog die het groepsdenken bestudeerde en de volgende dingen observeerde:

1. De groep ontwikkelt een illusie van onoverwinnelijkheid waardoor ze overmatig optimistisch worden over de uitkomsten van al hun acties (we gaan Trump raiden, niemand zal meer op die crimineel stemmen)
2. De groepsleden geloven in de inherente juistheid van de groepsvisie en de inherente goedheid van de groep zelf. Bijvoorbeeld als mensen beslissingen nemen gebaseerd op patriotisme. De groep ontwikkelt negatieve stereotypen over mensen buiten de groep.
3. De groep oefent druk uit op mensen die een afwijkende mening van de groep hebben
4. De groep creëert de illusie dat iedereen het met de groep eens is door afwijkende meningen te censureren. Sommige groepsleden nemen het op zich om de bodyguards te zijn van de groepsgedachte

Het grijpen van de macht is per definitie niet duurzaam, omdat de onvrijwillige partijen niet hun beste beentje voor kunnen zetten. Vanwege het niet duurzame aspect van heersen, moeten de heersers ook altijd hun mond vol hebben over duurzaamheid. Naast gerechtigheid natuurlijk.

Comments: