Vrijspreker: U verbaast zich over een instabiliteit in sociale situaties. Hoe zit dat?

Opperdienaar: Ik moest er aan denken toen ik las dat de dochter van de Poetin fluisteraar Aleksander Doegin was opgeblazen. Je ziet bij de reacties dat iedereen vol lof is. Ook de 16 jarige zoon van Anwar al-Awlaki werd door Obama opgeblazen en Trump liet daarna zijn 8 jarige zusje in de nek schieten en langzaam doodbloeden.

Maw in de 'rule based world order' kun je zonder proces, laat staan een veroordeling, de kinderen van de vijand omleggen. De vraag is hoe ver dit gaat. Een vriend van een vriend van Poetin zijn dochter? Gewoon even opblazen? Als het Poetin pijn doet is het goed. De kat van zijn dochter doodmartelen en op youtube zetten? Waarom niet? als het maar pijn doet bij Poetin. Binnen 6 stappen zijn we echter wel allemaal met elkaar verbonden heb ik wel eens begrepen, dus het is wel Russisch roulette. No pun intended, zeggen we daar dan achteraan.

Vrijspreker: De veronderstelling is dat als je maar genoeg van zijn geliefden omlegt, dat hij dan uiteindelijk zegt:" OK, je hebt gelijk, ik zal mijn leven beteren.

Opperdienaar: Die veronderstelling is gebaseerd op de theorie dat de agressie van de vijand niet voortkomt uit angst, maar uit een drang een wereldrijk op te zetten. Als die theorie onjuist is, en hij handelt uit angst aangevallen te worden, dan resulteren dit soort acties in toenemende agressie. Want zijn theorie dat hij aangevallen wordt, wordt alleen maar verder bevestigd.

M.a.w als je angst interpreteert als veroveringsdrang, kan er meekoppeling ontstaan. Hierbij versterkt iedere actie van de ene partij de tegenreactie van de andere partij en zo verder. Dit is natuurlijk alleen maar mogelijk als de overheid in beide landen over iedereen controle heeft. Zonder centrale planners, komt het snel tot stabiliteit. Niet alleen wordt de vijand verkeerd geïnterpreteerd, de eigen overheid wordt met meer vertrouwen beluisterd tijdens een conflict.

Dave Smith legde wel eens over 9/11 uit dat als je terug denkt hoe je je voelde bij die aanslag (Keihard terugslaan tegen die moslims, de enige taal die ze verstaan is geweld), dat je dan moet bedenken dat al die keren dat zij een aanslag te verwerken kregen van het westen voor 9/11, dat zij zich natuurlijk precies zo voelden (keihard terugslaan). 

Vrijspreker: Sommigen zullen zeggen: "Hadden ze zich maar moeten verdiepen in de zaak, dan hadden ze kunnen weten dat zij de slechterikken waren en wij de goederikken."

Opperdienaar: Het is wel erg veel gevraagd van een gemiddelde Iraqi om zich in 1991 ter verdiepen in het standpunt van degenen die zijn land aanvallen. Hetzelfde geldt voor een Saoediër die zich moet verdiepen waarom het niet meer dan gerechtvaardigd is dat de VS een legerbasis in zijn land hebben en het regime daar overeind houden.

Nu ligt alle informatie op straat (als je big tech censorship omzeilt) en nog steeds kunnen mensen niet buiten hun eigen zuil kijken, dus hoe kun je dat van een Iraqi of Saoediër verwachten?

Het verkeerd interpreteren van de emoties van de andere kant, lijkt soms wel epidemische vormen aan te nemen en besmettelijk te zijn. Beide heersers zien dat hun onderdanen hen meer geloven dan voorheen en zetten de turbo er op. Onderdanen concluderen dat de aanval van de vijand erger was dan gedacht en zet een tandje bij enz. enz. 

Het nazi bataljon 101 die in Polen joodse dorpjes uitmoordden, kregen vooraf van hun leider te horen:"De klus die we vandaag moeten doen is niet fijn. Maar het moet gedaan worden. Vergeet niet dat thuis bommen op onze vrouwen en kinderen vallen"

Comments: