Vrijspreker: Jeff Thomas bespreekt het interessante verschijnsel dat mensen uiteindelijk tussen hopeloosheid en lege beloften moeten kiezen en dat ze dan altijd voor lege beloftes kiezen.

Opperdienaar: De vraag is hoe het komt dat ze in die situatie verzeild raakten. Maar dat bespreekt het artikel ook. Zolang mensen in een relatief vrije markt situatie zitten, zien ze om zich heen dat hard werken en verstandig handelen je welvaart doet toenemen. Ze zijn niet gevoelig voor collectivistische argumenten. Maar een collectivistisch programma voorzichtig ingevoerd, zorgt zowel voor meer armoede en een enthousiastere ontvangst voor nog collectivistischer ideeën. Het is een hockeystick grafiek van waanzin. Besmettelijk als de pest. Als er ergens sprake is van positieve meekoppeling, dan is het waanzin.

 

Armoede in LA (plastic rietjes zijn gelukkig verboden)

Ontvankelijkheid voor collectivisme

Vrijspreker: Uiteindelijk wordt het armer en collectivistischer. Maar waarom dan die keuze tussen wanhoop en lege beloftes?

Opperdienaar: De armoede zorgt dat de samenleving steeds meer een gevecht wordt om een deel van een kleiner wordende koek. Logica en redeneren gaan de deur uit en gevoelens zijn het enige wat telt. Als mensen dan tot de conclusie komen dat welvaart niet meer voor ze is weggelegd, komen ze bij die keuze aan: hopeloosheid of lege beloftes. Volgens Jeff Thomas kiezen ze dan altijd voor lege beloftes van collectivistische leiders. Het eindigt eigenlijk nooit in een revolutie.

De heersers beperken de keuzevrijheid van de onderdaan tot deze 2 keuzes, wetende waar hij voor gaat. Beloftes kunnen niet gek genoeg zijn: "Gratis onderwijs, Schulden kwijtgescholden, gratis gezondheidszorg ook voor illegalen, etc".

 

Vrijspreker: De auteur van dit artikel denkt dat het zich zal verspreiden als Bolshevism in 1917. Klopt dat?

Opperdienaar: Historisch gezien ziet dat er wel naar uit. De vrije markt probeert oplossingen te vinden, maar waanzin verspreidt zich sneller. Maar je weet het nooit zeker. De verspreiding van informatie is steeds minder centraal geworden. De boekdruk kunst was de eerste golf, het internet is de volgende. Heersers zullen dat onder controle moeten brengen.