De verkeerde kant op

Vrijspreker: U ziet vaak dat ook mensen die negatief staan tegenover overheids ingrijpen, toch overtuigd kunnen worden van overheidsingrijpen.

Opperdienaar: Niet alleen overtuigd, je kunt ze er om laten smeken. Het laatste geval is de grote YouTube zuivering. Na een twitter gevecht tussen een Vox journalist en de conservatieve komiek Steven Crowder, kwam het gebruikelijke circus op gang dat we inmiddels goed kennen. Youtube kreeg de hysterische twitteraars op bezoek, zwichtte uiteindelijk en schoof de conservatieve komiek Steven Crowder op de zwarte lijst. In navolging daarvan werden een reeks conservatieve youtubers gezuiverd, waaronder Dan Dicks van press for truth. Ik luisterde naar de show van Crowder die dit bespreekt met Dave Rubin.

Vrijspreker: Wat was hun conclusie?

Opperdienaar: Dat hoe zeer ze ook tegen regulering waren, dat hier toch sprake was van private bedrijven die een monopolie hadden en het nodig was om de overheid er op af te sturen. Tim Pool is ook een Youtuber die regulering van de grote internet bedrijven wil. Ik heb een berg aan mensen uit de alternatieve media voorbij horen komen die allemaal toch overheidsingrijpen als onvermijdelijk zien.

Vrijspreker: Het is moeilijk om een principieel standpunt in te nemen.

Opperdienaar: Als ze eenmaal hun principiële standpunt verlaten hebben, is de weerstand gebroken. Als heerser kun je je niets beter wensen. Ze kunnen in feite niet meer geloofwaardig protesteren tegen elke andere vorm van overheidsingrijpen die anderen belangrijk vinden voor hun stokpaardje. Ik hoorde laatst ook Max Keizer bij de 'tin foil hat' podcast beweren dat de libertariërs het fout hadden met regulering. Want met bailouts zou het altijd fout gaan. Max Keizer haalde Adam Smith aan die al opmerkte dat ondernemers altijd samenspannen voor een monopolie. Kennelijk had het argument dat monopolies alleen mogelijk zijn dmv overheidsingrijpen hem niet bereikt.

Vrijspreker: Terwijl de oplossing voor het probleem ook mogelijk is door meer vrijheid toe te staan.

Opperdienaar: In dit geval zou je natuurlijk alternative platforms kunnen opzetten. Waarschijnlijk is er echter regulering die dat moeilijk maakt, zodra je een bedrijf opricht moet je eerst bergen juristen inhuren, die zorgen dat je voldoende gehandicapten parkeerplaatsen hebt en genoeg van je servers op groene stroom draaien. De bestaande partijen hebben vast nog voor veel meer "barriers to entry" gezorgd. Hun onderneming beschermd tegen nieuwkomers en de overheid kan eenvoudig 'zaken' doen met een paar partijen. Je zou natuurlijk kunnen pleiten om deze bestaande regulering af te schaffen, zodat ondernemers de vraag kunnen bedienen die nu geen thuis heeft. Maar veel  libertariërs zien wel in dat ze de overheid nooit zo ver krijgen. Dan maar om regulering vragen van je pestkoppen door andere pestkoppen. Dat vindt meer gehoor.

Vrijspreker: Waar ziet U die trend nog meer van meer controle vragen om de effecten van eerdere controle te bestrijden?

Opperdienaar: Neem Stef Blok. Om China 'aan te kunnen' hebben we de EU nodig. Klinkt gevoelsmatig zinnig: wij als kleine landje alleen kunnen China niet aan. Wat is het probleem? Dat de Chinezen ons voorzien van goederen van superieure prijs kwaliteitsverhouding. Wat een ramp. Hoe 'kunnen we ze aan'? Meer overheid. Meer macht naar minder mensen in Brussel, dat is de oplossing. Om een centrale plan economie de baas te kunnen moet je meer centraal plannen. He klinkt logisch.

StefBlok

 

Vrijspreker: Lauren Southern is een conservatieve dame die iets dergelijks zei over China. Hoe kunnen we ooit tegen zo'n centraal geleide Chinese economie op met onze vrijheden?

Opperdienaar: In feite geloven ze niet in hun eigen principes, daarom is hun eerste instinct om de verkeerde kant op te gaan. De Sovjet Unie viel uit elkaar. Als centraal plannen niet werkt, dan heb je niets te vrezen van een centraal geleide economie. Je hebt alleen een helm nodig voor de brokstukken. Of de Chinezen gaan door op het pad naar een vrijere economie en dan is er niets te vrezen, of ze halen de teugels aan en worden een complete centraal geplande dictatuur en dan heb je ook niets te vrezen. Alleen de Chinezen hebben dan wat te vrezen.

Iets gelijks zie ik met het immigratie debat. Natuurlijk is het een probleem om allemaal socialisten en fundamentalisten binnen te halen in een democratie, maar de staat vragen om ze tegen te houden, is de natte droom van elke heerser. Zelfs zijn meest weerbarstige onderdanen vragen om zijn ijzeren vuist. Ze gaan de verkeerde kant op. Ze konden ook vragen om afschaffen van de welvaartsstaat of democratie, maar dat heeft minder kans.

Een ander voorbeeld zijn milieuproblemen. Doe je er wat aan op libertarische gronden door eigendomsrechten beter te beschermen? Of vraag je om meer macht voor je heerser die betonnen ecoducten neer gaat zetten of 700.000 hectare regenwoud omhakt voor een beter milieu?

Vrijspreker: Dat laatste. Je gaat ook niet jezelf vastketenen voor de grootste vervuiler ter wereld.

Als er 2 manieren zijn om een probleem op te lossen en de 1 vraagt om minder overheid en de ander om meer overheid: Kies altijd voor de oplossing met meer overheid. Die wordt tenminste geïmplementeerd en zo kun je denken dat je heersers naar je luisteren. Verder garandeert het je ook van alarmisme in de toekomst. Paniek is een duurzaam business model, zolang je de overheid om 'oplossingen' vraagt. Morgen moet je ook eten tenslotte. Zolang het duurt natuurlijk.

Comments:

Doneer3