Vervangingsbias

Vrijspreker: U denkt dat de 'attribute substitution' ook bij libertariërs veel voorkomt. Het effect dat mensen ongemerkt een moeilijk probleem door een gemakkelijk vervangen.

Opperdienaar: Allereerst een niet libertarisch voorbeeld: iemand die gevraagd wordt of hij het Ford aandeel een goede koop vindt geeft een antwoord over een nieuw Ford model waar hij enthousiast over is. De eerste vraag die moeilijk te beantwoorden is wordt zonder dat de antwoorder het door heeft vervangen door een antwoord op een voor hem gemakkelijkere vraag.

Of mensen die gevraagd wordt het percentage Afrikaanse landen in de VN te noemen (moeilijke vraag), vlak nadat ze het nummer 10 of nummer 65 voorbij zagen komen op een rad van fortuin. Ongemerkt slipt het gemakkelijk oproepbare nummer als anker in het percentage van de moeilijke vraag.

Vrijspreker: Hoe komt dat terug bij libertariërs?

Opperdienaar: De moeilijke vraag is: Hoe realiseer ik een vrije samenleving? Of zelfs alleen maar: hoe duw ik het een beetje de goede kant op? Of eigenlijk alleen maar hoe zorg ik dat het iets minder hard bergafwaards gaat? 

Die moeilijke vraag wordt dan ongemerkt vervangen door de vraag: Hoe krijg ik veel volgelingen? Hoe hoor ik bij een groot, groeiend, succesvol, onstuitbaar verzet? Weet je wat? Ik wordt een etnocentrische cultuur homogenist. Je kunt het verschil haast niet zien. Die willen ook een betere wereld. Kijk die eens groeien tegen de verdrukking in. Als het groeit en het is reactionair, moet het wel goed zijn.

Vrijspreker:Zoals socialisme en mohammedanisme.

Opperdienaar: Kennelijk, want het groeit en trekt volgelingen aan. Michael Malice heeft een mooi boek geschreven over hoe de libertariers het momentum aan het nieuwe rechts verloren, genaamd: The new Right

Of luister hier naar een interview met hem door Dave Smith. 

Ik denk dat voor politieke bewegingen geldt: In plaats van te vechten voor een ideaal dat niet te bereiken is, dan maar iets idioots proberen wat wel te bereiken is.

 

Comments: