Vrijspreker: U had vroeger een vriendin die een aparte manier had de werkelijkheid te analyseren, die volgens U wat zegt over hoe mensen tegen de overheid aankijken.

Opperdienaar: Ja, die vriendin had een 'vriendje' die in een soort schreeuwbandje speelde. Ze was daar erg trots op, maar verbaasde zich er wel over dat ze 's avonds met liefde het bed ingetrokken werd, maar s'ochtends weer even hard in een taxi geduwd werd met de opmerking dat ze er niet te veel van moest verwachten. 

Vrijspreker: Dat zou potentieel een deuk in je eigenwaarde kunnen geven. Hoe loste ze dit op? 

Opperdienaar: Dit deed ze door het vriendje een gespleten persoonlijkheid te geven. Ze hield van zijn 'avond persoonlijkheid', maar niet van zijn 'ochtend persoonlijkheid'. Een 'oplossing' die veel mensen kiezen die doet denken aan kernsplitsing. Zo schreef de journaliste Virginia Vallejo die 5 jaar een relatie had met drugs dealer Pablo Escobar onlangs een boek met de titel "Loving Pablo, Hating Escobar". Je splitst het gewoon in een goed deel en een slecht deel en dan hoef je alleen verantwoordelijkheid te nemen voor het goede deel. Met het slechte deel had je niets te maken. Ze wilde ongetwijfeld de gigantische rijkdom van Pablo, maar niet de gewelddadige drugsdealer Escobar.

Vrijspreker: Hoe relateert dat aan de moraliteit rond de overheid?

Opperdienaar: De meeste onderdanen kiezen een gelijke tactiek als het om hun overheid gaat. Die overheid heeft een gespleten persoonlijkheid. Ze willen de goede dingen zonder de slechte. Gratis gezondheidszorg, maar zonder de bommen in verre landen op mensen die ze niet kennen. Ze willen een oude dag uitkering van de overheid, maar zonder torenhoge belasting en een overheid die een massaal afluister en spionage netwerk in het leven roept om ze te controleren. Ze willen de wegen, maar zonder de files en de flitspalen. Ze willen gratis onderwijs, maar zonder de propaganda. 

Ze willen met andere woorden van hun geweldsmonopolie de Yin zonder de Yang. Ze willen 's avonds adembenemende seks en 's ochtends geen schop onder hun kont de taxi in. Als ze gegijzeld worden in een Franse supermarkt door iemand wiens geliefden vermoord zijn door hun overheid, zeggen ze gewoon: Ich habe es nicht gewusst. "Ik moet belasting betalen, dus ik ben niet verantwoordelijk voor wat mijn overheid jouw geliefden heeft aangedaan." Ik wilde alleen maar Yin, maar geen Yang. Ik ben te dom om te zien dat het één niet zonder het ander komt.

Vrijspreker: Wat is er van de vriendin geworden?

Opperdienaar: Die is bij de gemeente gaan werken.

Comments: