Vrijspreker: Waarom werkt angst zo goed om het gedrag van onderdanen te manipuleren?

Opperdienaar: Om de evolutie te overleven, kun je het best 10 keer onterecht op vermeend gevaar reageren, dan het 1 keer onterecht negeren. Angst is ook enorm aanstekelijk. Als er een kudde zebras graast en 1 ziet iets boven het gras uitsteken dat op de oren van een leeuw lijkt, dan kan de hele kudde op hol slaan. Angst communiceert bijzonder snel door een groep via lichaamstaal. Politici proberen dan ook altijd met doodsangsten de kudde onderdanen op hol te laten slaan in een richting waar ze van profiteren.

Vrijspreker: Gaat het ook deze keer weer lukken om de onderdanen met angst in de hoek te drijven waar hun portemonnee geslacht wordt?

Opperdienaar: Ik vind zelf dat ze in de VS nu de techniek een beetje overbelasten. Als je van CO2 belasting tot net neutraliteit tot Obamacare roept dat het armageddon uitbreekt als de overheid zich er niet mee bemoeit, dan wordt de onderdaan een keer moe van de waarschuwingen zoals in het sprookje 'De jongen die wolf riep'. Niet iedereen is vergeten wat de waarschuwingen over massavernietigingswapens van Saddam Hussein waard waren. Het feit dat er satires over gemaakt worden, geeft al aan dat de techniek te ver is opgerekt.

Vrijspreker: Waarom is het eenvoudiger onderdanen voor de gek te houden dan onderdanen ervan te overtuigen dat ze voor de gek gehouden worden?

Opperdienaar: Ik denk dat onderdanen liever het idee hebben dat ze een juist beeld van hun omgeving hebben, dan het idee dat ze door iemand worden gemanipuleerd. Maar het is niet zo dat ze liever een juist beeld van hun omgeving hebben dan dat ze gemanipuleerd worden. Ze willen alleen het idee hebben en de rationalisatie die volgt vult het gat tussen werkelijkheid en idee over die werkelijkheid. Zoals een vrouw die zichzelf vertelt dat haar man overwerkt, terwijl ze eigenlijk wel weet dat hij met een ander in bed ligt.

Vrijspreker: Waarom heeft een correct beeld van de omgeving het niet gewonnen in de evolutie van een incorrect beeld over eigen invloed?

Opperdienaar: Ik denk dat er in onze geschiedenis regelmatig voedsel tekorten zijn geweest en epidemieën waarbij veel mensen dood gingen. Door veel te offeren voor de alpha man, was het mogelijk dat de populatie er weer snel bovenop kwam. De alpha man tezamen met opoffer slaven, maakten het mogelijk om door een voedselschaarste heen te komen voor tenminste de alpha male heerser. Een strijd tussen het individu dat natuurlijk wil overleven en zich voort wil planten en de soort. Als alles gelijk verdeeld is, gaat iedereen dood van de honger. Als velen zich opofferen voor de heerscher, overleeft de soort. Dat is uiteindelijk belangrijker. Vandaar dat de onderdaan vooral met denkbeeldig gevaar in de toekomst, veel angst is aan te jagen. Hij slaat dan gelijk aan het offeren richting zijn heersers.

Vrijspreker: Naast het opofferen heeft ook de rebel wel een mythische waarde in de kunst, hoe is dat tegelijkertijd mogelijk?

Opperdienaar: De truuk is om onderdanen zich als een rebel te laten voelen, terwijl ze eigenlijk waterdragers voor de heerser zijn. Op die manier voelt het individu niet dat zijn DNA wordt opgeofferd voor de alpha man, maar is dat wel het effect. De dingen waar mensen zich rebel bij voelen, maar wat absoluut geen gevaar is, zijn bijvoorbeeld Don Quichot gevechten tegen denkbeeldige doem scenarios in de verre toekomst. Ik denk bijvoorbeeld aan net neutraliteit, global warming, minimum loon, gevechten tegen internationale corporaties, kinderen in de kolenmijnen en racisme doem scenarios. Al deze strijd helpt heersers in het zadel. Niets zo krachtig als denkbeeldige toekomstige verliezen en denkbeeldige winsten.

De mensch lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Soms faalt die strijd wel eens en dan zal de realiteit niet veranderen, maar dat maakt niet uit. De strijd tegen de windmolens gaat door en ondervindt altijd verdacht weinig tegenwerking van de heersers.

Comments: