De Opperdienaar zat er even helemaal doorheen. Iedereen was druk bezig de macht te grijpen en de PR machines draaiden op volle toeren, maar de Opperdienaar moest machteloos toezien hoe anderen er met de gouden belastingkoe vandoor gingen. Verdwaasd staarde hij naar zijn beeldscherm waar de persberichten met beloftes voorbij schoten. Deze week moesten de koeien weer stemmen welke kleur hun hekken geverfd zouden worden en de boer maakte er weer een hele show van. "Wilt u om 6 of om 7 uur gemolken worden? Moeten jullie kalfjes sterven in Irak of Afghanistan? Uw stem telt. Waardeer uw vrijheid." Niet dat deze vragen echt door de verkiezingsuitslag bepaald zouden worden, maar de kleur van het hek, dat was nog wel mogelijk.

Je kon kiezen voor ecologisch groen, met de belofte dat je daar gelukkiger van werd ondanks dat je misschien wat minder te eten kreeg. Je kon ook kiezen voor christelijk groen, dan kreeg je ook wat minder te eten, maar de beloning en geluk kwamen dan na je dood. Blauw/Oranje was de kleur van de vrijheid, die beloofden zo'n glimmend hek dat het spiegelde en je het haast niet kon zien. Tenslotte was er nog de keuze voor een rood hek. Die beloofden dat de verf gelijkmatig zou worden uitgesmeerd. In het verleden was echter gebleken dat er grote klodders op sommige plaatsen kwamen en helemaal geen verf op andere plaatsen. Misschien maakte het nog wat uit dat ze nu een nieuwe rare kwast hadden.

Het ging altijd vooral om kleuren, want principes waren er al lang niet meer. Het deed een beetje denken aan de einde van het Oost  Romeinse rijk in Constantinopel. In het Hippodrome werden races gehouden waarbij de deelnemers gesteund werden door de verschillende politieke frakties.

De Blauwen (Venetii), de Groenen (Prasinoi), de Roden (Rousioi) en de Witten (Leukoi) streden er om de macht. De Roden en de Witten werden op een gegeven moment zo zwak dat ze opgingen in de Blauwen en de Groenen, zodat er een twee partijstelsel was ontstaan. Er braken vaak gevechten uit tussen de fakties waarbij naast afpersingsrechten ook religieuze motieven een rol speelden. De ergste waren de Nika gevechten, waarbij 30000 mensen om het leven kwamen. Keizer Justianus I bouwde na deze gevechten de Hagia Sophia cathedraal zoals die vandaag de dag nog in Istanbul staat. Ook deed hij nog een laatste poging het Oost en West Romeinse rijk onder zijn macht te brengen en wist zelf Rome weer in te nemen. Hij beschouwde dit als christelijk keizer tot zijn hemelse plicht. De kosten hiervan waren echter zo hoog (heroveren van Afrika kostte 100.000 pond goud en dat van Italie 300.000 pond goud), dat een glijvlucht naar beneden was begonnen die 400 jaar zou duren. Tot overmaat van ramp brak er ook nog een grote pestepidemie uit. Justianus zelf had sterke theologische interesses en nam vaak deel aan religieuze debatten. Hij reguleerde alles op het gebied van religie en wetgeving. Verder maakte hij de belastinginning efficienter.

Wat was er toch eigenlijk weinig veranderd. Nu belde GW Bush voor steun in zijn oorlog met Irak met Chiraq met de mededeling dat de apocaliptische Gog en Magog uit het bijbelboek Ezechiel verslagen moesten worden in de finale strijd om Israel. Verder gaf hij aan directe adviezen van God te krijgen. Financieel klopte het ook vrij aardig en de meeste overheidsgebouwen in de VS zouden niet misstaan in het Romeinse rijk.

De Opperdienaar zapte maar eens naar een ander kanaal. Hee, in Thailand vochten de roden met de gelen om de afpersingsrechten, cool. Het was net het WK in Zuid Afrika, voetbal is tenslotte ook oorlog, had de generaal ooit gezegd. Waar had hij ook al weer zijn oranje hoofddeksel gelaten na de vorige oorlog?

Comments: