Vrijspreker: U was Leo Tolstoy's boek aan het lezen: "Oorlog en vrede" Al wat van opgestoken?

Opperdienaar: Jazeker, die Napoleon Bonaparte had ideeën die heel bekend voorkomen. Hij probeerde een verenigd Europa te bouwen met vrij verkeer voor iedereen over alle rivieren en zeeën. Waar de onderdanen leefden als één volk. Zijn dictatuur om dat doel te bereiken zou slechts van tijdelijke aard zijn. Af te schaffen zodra de vrede, rust en welvaart waren gearriveerd.

Vrijspreker:

Opperdienaar: Napoleon had het beste voor met de europeanen. Luister maar:

"I wilde één Europees systeem, één Europese Code van wet, één Europese rechterlijke macht: er zou maar één Europees volk zijn"

verklaarde Napoleon bijna 200 jaar voor de EU. Eén Europa verdeeld in naties, intern vrij, zou vrede tussen de staten eenvoudiger maken: De Verenigde Staten van Europa. Een idee later overgenomen door Victor Hugo, Aristide Briand en Winston Churchill. Op de top van zijn macht regeerde Napoleon 70 miljoen onderdanen. Dat was niet meer voorgekomen sinds de Caesars van het Romeinse Rijk.

Napoleon won zijn populariteit tijdens de Franse revolutie waarbij de uitbuitende monarchen vermoord werden om vrijheid, gelijkheid en broederschap te brengen. Dit ondanks dat hij geen druppel 'frans bloed' in zijn aderen had.

Vrijspreker: De heerser kan wel opgeruimd zijn, maar als de slaven nog slaven zijn, zal de verleiding te groot zijn voor een nieuwe heerser om de macht te grijpen.

Opperdienaar: Waarom zou je macht laten liggen als die er ligt? Napoleon zijn populariteit steeg tot ongekende hoogte nadat hij vele veldslagen won. Natuurlijk hoorde er ook een uitstapje naar het midden Oosten bij en bezette hij Egypte en Syrië.

Zijn leger was op zijn grootst vlak voor de inval in Rusland. Elke zich zelf respecterende Europese 'vereniger' gaat natuurlijk de Russische beer aanvallen. Bij voorkeur in een 2 fronten oorlog, want als je mensen luchtkastelen beloofd hebt om aan de macht te komen, moeten die mensen geloosd worden. Zo zag zijn 800.000 man grote Grande Armée er uit bij vertrek in 1812:

• 550,000 Fransen

• 95,000 Polen
• 35,000 Oostenrijkers
• 30,000 Italianen
• 24,000 Bavarians
• 20,000 Saksen
• 20,000 Pruissen
• 17,000 Westfalers
• 15,000 Zwitsers
• 9,800 Denen en Noren
• 4,000 Portugezen
• 3,500 Kroaten

De Russische legers trokken zich terug toen ze de grootte van het leger van Napoleon zagen. Hoewel Moskou veroverd werd en afgebrand (hoewel onduidelijk hoe dit gebeurde), moest na een maand de terugtocht worden ingezet. De samenleving draaide niet vrolijk verder onder de Code van Napoleon. De inwoners verwelkomden hun bevrijders weer eens niet met een bloemencorso zoals beloofd werd.

Kou en ziektes eisten de meeste levens, niet eens de guerrilla aanvallen door de verschillende groepen Russen. Slechts 120.000 soldaten verlieten Rusland, 380.000 vonden er de dood. De rest is waarschijnlijk gedeserteerd. 12% van de Franse mannelijke bevolking diende in Napoleon's leger. De helft van hen kwam nooit meer terug. In 1814 werd Napoleon verslagen en verbannen naar Elba. Maar zijn volgelingen hadden nog niet genoeg van de strijd. De sfeer zat er goed in. Napoleon ontsnapte van Elba en had binnen korte tijd weer een nieuw leger van ordervolgers. In 1815 werden deze opnieuw verslagen bij Waterloo. Dit keer werd Napoleon verbannen naar St. Helena.

Daar schreef hij zijn memoires over zijn grootste daden. Dit is daar een stukje van.

De Russische oorlog had de meest populaire moeten zijn in de moderne tijd. Het was een oorlog van gezond verstand en echte belangen zoals rust en veiligheid voor iedereen. Het was puur vrede brengend en conservatief. Het was voor de grote zaak: het einde van onzekerheid en het begin van veiligheid. Een nieuwe horizon, nieuwe werken ontvouwden zich. Vol van welzijn en welvaart voor allen. Het Europese systeem was neergelegd. Het moest alleen nog georganiseerd worden.

Tevreden met deze belangrijke punten en rust overal, zou ook ik mijn congres en heilige alliantie hebben gehad. Deze ideeën zijn van mij gestolen. In deze verzamelingen van grote soevereinen hadden wij onze belangen kunnen afhandelen als één grote familie. We hadden met het volk kunnen omgaan zoals een klerk tot zijn meester. 

Europa zou op deze manier, in feite, één volk zijn. Iedereen die reisde zou zichzelf altijd in een gemeenschappelijk vaderland wanen. Ik zou geëist hebben dat alle rivieren vrij bevaarbaar waren voor iedereen en dat de zeeën van allen zouden zijn. Alle grote legers zouden worden gereduceerd en slechts beschermers van de soevereinen zijn.

Bij terugkeer naar Frankrijk, de boezem van het grote, sterke, magnifieke vredige en glorieuze vaderland, had ik haar grenzen onaantastbaar verklaard: alle oorlogen puur defensief alle verering anti nationaal. Ik zou mijn zoon met het keizerrijk geassocieerd hebben. Mijn dictatuur zou beëindigd zijn en het begin van een constitutionele heerschappij begonnen. 

Vrijspreker: De bekende dienaar heerser die slechts oorlog voert om vrede te brengen. Maar de Fransen gingen van de éne heerser naar de volgende.

Opperdienaar: Napoleon was onvergelijkbaar met Louise XVI. Dit zijn Napoleon's eigen woorden.

"Ik werkte mijzelf op van niets tot de machtigste monarch van Europa. Europa lag aan mijn voeten. Ik ben altijd van mening geweest dat de macht bij het volk ligt. In feite was de keizerlijke regering een soort Republiek. Geroepen tot leiderschap door de stem des volks, luidde mijn lijfspreuk dan ook altijd: Carrière staat open voor ieder talent zonder dat afkomst een rol speelt."

Vrijspreker: In 17 jaar vonden in totaal waarschijnlijk 6 miljoen Europeanen de dood, Frankrijk was bankroet en had haar buitenlandse koloniën verloren.

Opperdienaar: Hij zei niet wat voor talent zich naar de top kon werken.

Comments: