Todd Walker was een voetbal trainer in Oakland California. Hij merkte dat er zoveel moorden waren onder zijn clubleden, dat hij in plaats van afstudeerfeestjes naar begrafenissen ging. In 2006 was moord de 2e doodsoorzaak onder 10 to 24 jarigen, onder zwarten zelfs de grootste doodsoorzaak. Hij maakte zich zo zorgen over de enorme hoeveelheid moorden onder jongeren, dat hij besloot daar wat aan te doen. Dit was het begin van het Restore Inner Cirty Peace programma (RIP). Bij dit programma werden jongeren van 6 tot 14 jaar oud, meegenomen naar lijkhuizen en gevangenissen om ze te confronteren met vreselijke indrukken van geweld inclusief lijken met steek en schietwonden. Daarnaast kregen kregen ze een aantal prekende volwassenen te horen.

Het idee bestond al in de documentaire Scared Straight van Arnold Shapiro uit 1978 gevolgd door 'Scared Straight! Another story', 'Scared Straight! 10 years later', 'Scared straight! 20 years later' en tenslotte 'Beyond scared straight' een serie die nu zijn derde seizoen in gaat. Naar aanleiding van deze documentaires zetten vele staten programma's op om risico jongeren de stuipen op het lijf te jagen.

Vrijspreker: Wat denkt de Opperdienaar van deze programma's?

Opperdienaar: Geniaal. Ten eerste versterken ze het imago van de overheid als sterke beschermer van de zwakke. Dat heb je altijd nodig om een buitensporige hoeveelheid macht te krijgen: Je moet lief lachen om mensen in je macht te krijgen.

Ten tweede hebben ze het tegenovergestelde effect. Bijna alle programma's die de jeugd proberen te overtuigen geen verdovende middelen of geweld te gebruiken, bleken het tegenovergestelde effect te hebben toen ze eindelijk op effectiviteit onderzocht werden. Dit soms nadat er al vele miljarden aan waren uitgegeven. Het Drugs Abuse Resistance Education (DARE) programma is in 75% van de scholen toegepast en gericht tegen drugsgebruik. Het werd op staatsscholen ingevoerd, ontving vele prijzen en kostte miljarden. Volgens de organisatoren ontvangen 26 miljoen kinderen het DARE programma. Headstart is ook zo'n programma. Het begon in 1965 en het amerikaanse congres eiste voor de verlenging na 33 jaar dat er een studie kwam naar de effectiviteit. Dat werd het 'Headstart impact program' genoemd. Het bleek dat het programma niet werkte.

Het aparte van deze programma's is, dat ze vaak zelfs het tegenovergestelde bereiken. Jongeren in 'Scared Streight' programma's hebben een grotere kans om in geweldsdelicten betrokken te raken en deelnemers aan DARE een grotere kans op drugsgebruik. Zo valt te lezen in het boek 'Redirect'. 

Vrijspreker: Dat is raar, er wordt toch juist duidelijk gezegd niet aan geweld te toen en niet aan drugs?

Opperdienaar: Zoals in 'Redirect' wordt uitgelegd, is de directe boodschap vrij onbelangrijk. Er zijn niet veel jongeren die daar belang aan hechten en waarschijnlijk ook weinig volwassenen. Zeker niet als de boodschap op gedragen toon wordt gepredikt. Iedereen heeft onbewust door dat de spreker het voornamelijk over zichzelf heeft. De werkelijke communicatie gaat nonverbaal via het onderbewuste. De onderhuidse boodschap is namelijk dat als iets streng verboden wordt, dat het dan wel heel cool moet zijn. De strenge straf is kennelijk nodig omdat je het heel graag wil, iets waar het kind zich pas van bewust wordt nadat er tegen hem gepreekt wordt en hem dingen met dreigementen worden verboden.

Er zit ook een element in van groepsaanpassing. Als je in een straat bij alle huizen een envelop onder de deur doorschuift met het energieverbruik en hoe dat zich verhoudt tot het gemiddelde van de rest van de straat, dan blijkt dat de volgende keer, dat de mensen die weinig verbruikten, meer zijn gaan verbruiken en degenen die meer verbruikten dan het gemiddelde juist minder gaan verbruiken. Iedereen kijkt of hij buiten de norm valt en past zijn gedrag aan. Als je in DARE en Scare Straight programma's het bericht krijgt dat de groepsnorm is om veel geweld en drugs te gebruiken, zal de jongere zich aanpassen aan deze norm.

Vrijspreker: Maar waarom gaat de roverheid dan door met programma's die kinderen tot geweld aanzetten en tot drugsgebruik?

Opperdienaar: Ten zorgt geweld op straat dat er een roep komt om meer roverheid. Zelfs minarchisten kunnen niet anders denken dat de produktie van veiligheid een monopolie moet zijn van de staat. Verder verdient de roverheid goed aan drugs. Sinds de amerikaanse roverheid Afghanistan controleert, is de produktie van opium nog nooit zo hoog geweest. Het is zelfs zo dat heroïne momenteel in Pakistan goedkoper is dan voedsel. Het geeft de lokale diender ook de mogelijkheid om van alles en nog wat af te persen.

Vrijspreker: Een hoop extra onnavolgbaar geld voor allerlei doelen in te zetten.

Opperdienaar: Inderdaad

Comments: