Vrijspreker: Malloten hebben de neiging door de evolutie uitgewist te worden. Hoe voorziet een overheid er in dat er ook in de toekomst voldoende malloten zijn als drukmiddel van het geweldapparaat?

Opperdienaar: Als wij zouden zeggen: "We gaan aan de andere kant van de planeet de onderontwikkelde primitieveling gewapenderhand met onze superieure, vreedzame en verlichtte cultuur verrijken. Wie doet er mee?" of 'Wie heeft er zin in om we aan mee te betalen?' Dan zou het natuurlijk snel afgelopen zijn met malloten. Vandaar dat we op dat soort momenten een dienstplicht instellen en progressieve belastingen heffen. Dat zorgt er voor dat de malloten evenveel kans maken als de onafhankelijke denkers. Verder zorgen progressieve belastingen er ook in vredestijd voor dat we als overheid continue subsidie kunnen blijven geven aan een kweekvijver met malloten. Van de wijze maagden naar de dwaze maagden. De film "idiocracy" gaf daar een duidelijk beeld van. Tegelijkertijd maken we het aan de genetisch sterkere kant steeds lastiger. Dit voorkomt allemaal dat goedgelovige manipuleerbare sukkels opdrogen.

Vrijspreker: Dit lijkt me niet zo goed voor de economie.

Opperdienaar: Nee, maar die is ook niet zo belangrijk. Alleen onderdanen denken dat we wat om de economie geven. Wij geven vooral om macht. Liever veel macht over veel domme arme minkukels, dan weinig macht over een paar getalenteerde onafhankelijke denkers. Als heerser krijg je een beetje kriebels van intelligente mensen. Vandaar dat de heerser Pol Pot van de Rode Khmer in Cambodja, ooit iedereen met een brilletje over de kling joeg. Dat brilletje suggereerde dat ze alfabeet waren. Misschien een beetje met een botte bijl, maar waar gehakt wordt vallen spaanders. Je wilt je onderdanen niet te slim. Als je GDP omhoog moet, bel je gewoon even een econoom. Die regelt dat zo, daar hem je geen intellectuelen voor nodig. Intellectuelen vormen een bedreiging voor je machtsbasis.

Vrijspreker: Zijn intellectuelen in de moderne westerse superieure cultuur niet al volledig onder controle?

Opperdienaar: Wij hebben inderdaad een dusdanige berg geld over ze heen gestort, dat loyaliteit gegarandeerd is. Punt is alleen dat ook hier geldt: "Geen geld geen intellectuele Zwitsers" We hebben al dat geld geleend en de basis voor deze lening is behoorlijk dun. Dat geeft een kritiek punt in onze machtsstructuur aan. De priesters van de wetenschap leveren de gewone man aan ons uit, die blind alles gelooft wat er na de zin komt: "Studies hebben aangetoond dat ...". Maar als we niet meer kunnen lenen, dan moeten we alles bij de gewone sukkel belasten om de intellectuelen af te kopen. Die heeft daar dan onvoldoende productiviteit voor. Dan zullen we toch weer terug moeten naar het model van Pol Pot om de intellectuelen in het gareel te krijgen.

Vrijspreker: Dus kinderbijslag, en al dat soort herverdelingsregelingen zijn bedoeld om te voorkomen dat idioten te snel uitsterven?

Opperdienaar: Idioten zijn het ruwe materiaal waar we onze macht mee opbouwen. Zij springen in de houding, zij vallen hun medeburgers aan in een gillende angst voor het gevaar dat we ze voorspiegelen en lopen warm voor de oplossing die we er voor bieden.

Vrijspreker: Wat als de offerbereidheid toch onvoldoende blijft en de onderdanen niet zijn op te hitsen?

Opperdienaar: Het kan niet genoeg herhaald worden, maar de onderdanen zijn bijna altijd voldoende op te fokken. 

Mits je de intellectuelen maar onder controle hebt.

Vrijspreker: Maar dat wordt toch een economische ramp?

Opperdienaar: Wij hebben een hekel aan economie. Hitler had een hekel aan economie, de Bourbons haatten economie. Conflict en strijd zijn onze brandstof. Onrechtvaardigheid en rechtvaardigheid, daar krijg je de mensen warm voor, niet voor een procent meer economische groei. Het is de onderdaan onvoldoende duidelijk hoe hij zelf in elkaar zit en hoe wij in elkaar zitten.

Hij wil offers brengen voor een vergezicht dat hem overstijgt en hem meedogenloos gepassioneerd meesleurt. Hij wil een held zijn. De onbaatzuchtige zelfopofferaar, krijgt de vrouw. Want voortplanten is offers brengen. Wij geven de onderdaan dus alleen wat hij toch al wil. In dat proces krijgen wij ook wat we willen. Een soort libertarische win win situatie dus. De onderdaan mag zichzelf lekker offeren en wij mogen lekker heersen.

Comments: